Kurumlarda çalışanlar sık, sık konuşma ya da sessiz kalma konusunda karar vermek durumunda kalmaktadırlar. Birçok durumda insanlar başkalarının ifade etmek istediklerini ya da başkaları için değerli olabilecek düşünceleri kendilerine saklayarak, sessiz kalarak güvende olmayı tercih edebilirler. Bunun anlamı şudur ki; birileri için iş güvencesi varken, diğerleri için yoktur. Biz bu anlayışla yola çıktık, çalışan sessizliğin sesi, gözü, kulağı olmayı düşündük.

Sağlık sisteminin lokomotifi olan çokta göz önünde görünmeyen gerçek kahramanları var. Ahi haber Ekibi olarak sağlık sisteminin öncüsü olan 112 Acil çalışanları ile görüştük. Bir soru sorduk. Bin Ah! İşittik.

Doktorlar kadar. Hemşireler kadar kendi sağlığını hiçe sayan, hastaya yetişmek ve hastayı en kısa en hızlı yoldan doktora yetiştirme telaşında olan içlerinde insan duygusu yüklü insanlar.Ambulans şoförleri ve ekibi.

Bu araçlar hastaya giderken, hastayla dönerken kaza yapabilirler. Aracın lastikleri patlayabilir. Trafik içinde sıkışabilirler. Hasta ambulans içinde vefat edebilir. Bulaşıcı bir hastayla direk temas kuran, hatta kucağına alıp, sırtında taşıyan bu emekçileri yok saymak,aynı işe ayrı ücret, önce ahlaki sonra sosyal devlet anlayışına sığmaz.

Hasta yakınları, ambulansın gecikme nedeni sorgulama hakkı elbette ki vardır. Ancak çalışma ömrünü tamamlamış araçların ve iç donanımlarının verimliliğini neden sorgulamazlar! Bunun içindir ki; bu güzel insanlar saygıyı çok fazla hak ediyorlar. Hasta yakınları; onlarında aileleri olduğunu, evine sağ salim dönsün diye gözleri yolda olan sevenleri olduğunu düşünmeleri gerekmez mi?

Bu insanlar izlemek isterseniz. Hastane içi ambulans trafiğine bakmanız yeterli. Ayrıca ambulans kullanmak bir beceri, deneyim ve sabır işi. Bu insanları görmezden gelmek izbe yerlerde bekleme yapmaları. Kırşehir’in İlk Sağlık Ocağı;bugün Acil 112 personelinin istirahat ve bekleme odaları. Girin ve rezaleti görün. Sadece merkez değil. Mucurda ki rezilirüsfa.

İşlek bir taksi durağı gibi çalışan, Geciktiler diye hakarete ve saldırıya uğruyor. Ve tuttukları nöbet. Bir kısmı 12 saat, bir kısmı 24 saat nöbet tutuyor. Personel yok diyebilirsiniz.  Ödenek yok diyebilirsiniz. Bu insanlar var. Bu insanları yok sayamazsınız.Sağlık emekçileri ambulansları temizliyor.Bakımını yapıyor. İlaçlama vesaire dâhil.  Bu ambulansların ilaçlama ve bakım istasyonu yok mudur? Günlük en az 700 Km yol yapıyorlar. Hak ettikleri ek ödemeler alamadıkları gibi birde işçi, memur ayrımına takılıyorlar.

Pandemi döneminde daha çok sıkışan. 24 saat ve 12 saat süreyle görev yapan bu sağlık çalışanları sağlık ve bulaş riski ve ayrımcılığın içindeler. Aynı görevleri yapıyorlar. Aynı zorluklara göğüs geriyorlar. Aynı risk ve tehdit altındalar. Birisi memur, diğeri işçi sıfatı içinde kalıyor. Nasıl oluyor da bu emekçiler görmezden geliniyor.

Sohbet esnasında Ambulans şoförü ne dedi biliyor musunuz. “Biz bu günlerde taksi esnafı gibi çalışıyoruz. Hastayı getiriyoruz ve geri götürüyoruz. Ömürlerini tüketmiş ambulanslarla Allah’a emanet 24 saat direksiyon başındayız. Trafikte olan diğer sürücülerden tutun hasta yakınlarına kadar maruz kaldığımız hakaret ve davranışlar ayrı. Pandemi döneminde mali gücümüze katkı yapılacak herhangi bir şey sunulmuyor. Ek ödenekten yoksunuz. Evimize giderken korkuyoruz. En büyük bulaşma riski biz taşıyoruz. Hastayla iç içeyiz. Koruyucu olarak sadece maskemiz var. Bununda bizleri ne kadar koruyacağı malum.  Başka hiçbir önlem yok.  Zira bizler hastanın hasta durumunu bilmiyoruz. Hasta yakınları yardım etmiyor. Yanımıza dahi gelmiyorlar”. Sadece bu mu?” Gelin birde Mucur’u görün”. Evet, iyi biliyorum ki bu sorunun cevabı da ödenek yok. Hikâyesi çıkacak karşımıza.

Bu düşünce hâkimse bu gerçek sağlık emekçilerini yok sayalım. Herkes kağnıyla taşısın hastasını doktora. Böylemi diyelim?

Bu insanlar temkinliler. Kendilerini güven altında hmek istiyorlar. Biz bu güzel insanların sesi, gözü ve kulağı olmak istedik. Unutulmamalı ki Devlet yönetmek ciddi bir iştir.

Bir çalışan yaptığı gözlemler sonucu etik olmayan uygulamalar hakkında suskunluğunu, görüş bildirirse cezalandırılacağını düşünüyor hatta işinden olacağını düşünüyor ve susuyorsa. Biz gördüklerimizi makale içeriğinde çok daha farklı gerçekleri görerek, doğruları saptırmadan değerlendireceğiz, bu güzel insanların sesi olmayı sürdüreceğiz.

Biz dünde, bugünde canıyla bir savaş veren tüm sağlık emekçilerine büyük saygı duyduk. Duymaya devam edeceğiz. Sizler bir davanın değil. Bu ülkenin gurursunuz.